تعیین چارچوب زمانی
تعیین چارچوب مفهومی ریسک گرد و غبار برمبنای سنجش تاب آوری (بررسی موردی: جنوب‌غرب کشور)
افزایش مسائل محیطزیستی از جمله رخداد توفان گرد و غبار در دهه اخیر موجب نگرانی همگی از جمله برنامه‌ریزان شده است. بدین منظور ارائه روشی برای کنترل و مقابله با آن اهمیت به‌‌سزایی دارد. ارزیابی ریسک به عنوان روش کلیدی و مؤثر در تهیه برنامه‌ها و اتخاذ راهبردهای مقابله با گرد و غبار به برنامه‌ریزان کمک می‌کند. بنابراین، شناسایی چارچوبی استاندارد برای یافتن گروه‌های تاب‌آور و آسیب‌پذیر مهم است. در این پژوهش، به منظور ارائه چارچوب متناسب با ارزیابی ریسک گرد و غبار، در ابتدا مبانی نظری آسیب‌پذیری، سازگاری و تاب‌آوری مورد بررسی قرار گرفت، سپس ابزارهای ارزیابی تاب‌آوری اولویت‌بندی شدند. جامعه آماری این پژوهش کارشناسان و متخصصان مرتبط در این زمینه می‌باشند و برای ارزیابی ابزارها، از روش تاپسیس استفاده شده است. نتایج به دست آمده از این بررسی نشان می‌دهد که چارچوب CoBRA نسبت به سایر ابزارها براساس پنج معیار، دسترسی به داده پایه، قابلیت کمی و کیفی بودن مدل، در برگرفتن پنج سرمایه پایه، مقیاس مکانی و زمانی مختلف و حد آستانه، در اولویت است. این چارچوب میتواند مبنای اصلی برای تعیین چارچوب مفهومی قرار بگیرد، چراکه در آن سرمایه‌های اجتماعی، انسانی، فیزیکی و طبیعی مدنظر می‌باشد، همچنین میزان آسیب‌پذیری براساس ظرفیت سازگاری، حساسیت و در معرض قرار گرفتن و میزان تاب‌آوری براساس منابع فیزیکی، انسانی، مالی، طبیعی و اجتماعی برآورد شده است. چارچوب مفهومی و نتایج ارائه شده در این پژوهش میتواند مبنایی برای ارزیابی ریسک گردوغبار در منطقه‌های زیر‌تأثیر این پدیده باشد.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Determining the Conceptual Framework of Dust Risk Based on Evaluating Resilience (Case Study: Southwest of Iran)
نویسندگان [English]
- M. Abdolshahnejad 1
- H. Khosravi 2
- A.A. Nazari Samani 2
- G.R. Zehtabian 3
- A. Alambaigi 4
In last decade, increasing of environmental issues such as the occurrence dust storms, have caused concern among planners. To this purpose, it is important to provide a method for control and combat with it. Therefore, Risk assessment can help planners as a key and effective way of preparing programs and adopting dust management strategies. Therefore, it is necessary to identify a standard framework for finding resilient and vulnerable groups. In order to provide an appropriate framework to the dust risk assessment, first the theoretical foundations of vulnerability, adaptability and resilience was investigated, then Resilience assessment tools were prioritized. The statistical population of this research are experts and relevant specialist and for the evaluation of tools, the TOPSIS method has been used. The results of this study show that the CoBRA framework is priority to other tools based on five criteria (access to data source, quantification and qualification potential, including five basic capitals, different spatial and temporal scales and threshold. Therefore, CoBRA is the main basis for the conceptual framework of this study. Because it involves Social, human, physical and natural capitals, Also the degree of vulnerability based on adaptive capacity, sensitivity and exposure and the degree of resilience based on physical, human, financial, natural and social resources are estimated. The conceptual framework and results presented in this study could be the basis for assessing dust risk in the affected areas.
کلیدواژه‌ها [English]
- Adaptive Capacity
- Dust
- Resilience
- tool
- vulnerability
مراجع
1- امیدوار، ک. 1385. بررسی و تحلیل سینوپتیکی طوفان‌های ماسه در دشت یزد و اردکان. فصلنامه تحقیقات جغرافیایی 58-43:(81)2.
2- سید اخلاقی، س.ج. و م. طالشی. 1397. ارتقای تاب‌آوری جوامع محلی، راهبرد آینده مقابله با خشکسالی مورد مطالعه: حوضه آبخیز حبله‌رود. طبیعت ایران 68-60:(3)3.
3- شخصی توکلیان، ص.، ه. پورجواد و م.ج. یوسفی. 1394. بررسی مؤلفه‌های مؤثر در پیدایش ریزگردها و مدیریت ریسک در طوفان‌های گردوغبار. اولین کنفرانس بین‌المللی گردوغبار.اهواز. دانشگاه شهید چمران اهواز.
6- نیک‌اندیش، ا.، س.س. دشتی و غ. سبزقبائی.1397. ارزیابی مخاطرات محیطزیستی پارک ملی و منطقه حفاظت شده کرخه براساس روش TOPSIS. نشریه تحلیل فضایی مخاطرات محیطی 72-2:55.
7. Adger, W. and K. Brown. 2009. Vulnerability and resilience to environmental change: ecological and social perspectives. In: A Companion to Environmental Geography [Castree, N., D. Demeritt, D. Liverman, and B. Rhoads (Eds.)]. Blackwell Publishing Ltd., Chichester, UK. 109-122.
8. Adger, W.N., N.W. Arnell and E.L. Tompkins. 2005. Successful adaptation to climate change across scales. Glob. Environ. Chang. 15:77–86.
9. Adger, W.N., S. Huq, K. Brown, D. Conway and M. Hulme. 2003. Adaptation to climate change in the developing world. Progress in Development Studies. 3(2):179 –195.
10. Ai N., K. R. Polenske. 2008. Socioeconomic impact analysis of yellow dust storms: An approach and case study for Beijing Economic Systems Research. 20(2): 187-203.
11. Alliance, R. 2010. Assessing resilience in social-ecological systems: Workbook for practitioners. Version 2.0.
12. Armaș, I. and A. Gavriș. 2013. Social vulnerability assessment using spatial multi-criteria analysis (SEVI model) and the Social Vulnerability Index (SoVI model) – a case study for Bucharest, Romania. Nat. Hazards Earth Syst. Sci. 13:1481–1499.
13. Aydogan, E.K. 2011. Performance measurement model for Turkish aviation firms using the rough-AHP and TOPSIS methods under fuzzy environment. Expert Systems with Applications Jornal. 38:3992-3998.
14. Barnett, J. and W.N. Adger. 2007. Climate Change, Human Security and Violent Conflict, Political Geography. 26:639–655.
15. Barrett, C. B. and M. Constas. 2014. toward a theory of resilience for international development applications. Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 111:14625–14630.
16. Brown, P.R., Z. Hochman, K.L. Bridle and N.I. Huth. 2015. Participatory approaches to address climate change: perceived issues affecting the ability of southeast Queensland graziers to adapt to future climates. Agric. Hum. 32:689–703. Retrieved from: http://dx.doi. org/10.1007/s10460-015-9584-0
17. Brown, Peter R., Kerry L. Bridle, and Steven J. Crimp. 2016. Assessing the capacity of Australian broad acre mixed farmers to adapt to. Agricultural Systems. 146:129–141.
18. Burton, C.G. 2014. A validation of metrics for community resilience to natural hazards and disasters using the recovery from Hurricane Katrina as a case study. Ann. Assoc. Am. Geogr. 105: 67–86.
19. ECHO: The Geography of Disasters; Geography in Humanitarian Assistance. 1999.European Community Humanitarian Office. Retrieved from: http://membres.lycos.fr/dloquercio/know how/Ressources/geography/Geography.pdf.
20. Field, C.B., V. Barros, T.F. Stocker, D. Qin, D.J. Dokken, K.L. Ebi, M.D. Mastrandrea, K.J. Mach, G.-K. Plattner, S.K. Allen, M. Tignor, and P.M. Midgley. 2012. Managing the risks of extreme events and disasters to advance climate change adaptation. Special Report of Working Groups I and II of the Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC). Cambridge University Press. pp. 582.
21. Frankenberger, T., M. Mueller, T. Spangler and S. Alexander. 2013. Community Resilience: Conceptual Framework and Measurement Feed the Future Learning Agenda. West at, Rockville, MD. pp. 1.
22. Gao, Q.X., F.Q. Su, Z.H. Ren, Z.G. Zhang and Y.T. Wang. 2002. The dust weather in Beijing and its impact, China Environmental Science. 22:468–471.
23. Givehchi, R., M. Arhami and M. Tajrishy. 2013. Contribution of the Middle Eastern dust source areas to PM10 levels in urban receptors: Case study of Tehran. Iran. Atmospheric Environment. 75:287-295.
24. Hufschmidt, G. 2011. A comparative analysis of several vulnerability concepts. Natural hazards. 58(2):621-643.
25. Hwang, C.L. and Yoon, K. 1981. Multiple Attribute Decision Making: Methods and Applications. Springer-Verlag, New York.
26. IPCC. 2007. Climate Change (2007): Impacts, adaptation and vulnerability. Report of the Working Group II.
27. Kar, N. 2009. Psychological impact of disasters on children: review of assessment and interventions. World Journal of Pediatrics. 5(1): 5-11.
28. Kusenbach, M., Æ.J.L. Simms and Æ.G.A. Tobin. 2010. Disaster vulnerability and evacuation readiness: coastal mobile home residents in Florida. Nat. Hazards. 52:79–95.
29. Lu, J.T., S.R. Wang and X.K. Zou. 2001. Abnormal weather’s impact on dust storms in North China and corresponding countermeasures (in Chinese), Meteorology in Gansu Province. 19(2):1–5.
30. Marshall, N.A., S.E. Park, W.N. Adger, K. Brown and S.M. Howden. 2012. Transformational capacity and the influence of place and identity. Environ. Lett. 7.
31. McEntire, D. 2012. Understanding and reducing vulnerability: from the approach of liabilities and capabilities. Disaster Prev. Manage. 21(2):206–225.
32. Miri, A., H. Ahmadi, A. Ghanbari and A. Moghaddamnia. 2007. Dust Storms Impacts on Air Pollution and Public Health under Hot and Dry Climate. International Journal of Energy and Environment. 1(2):101-105.
33. Moridnejad, A., N. Karimi and P.A. Ariya. 2015. Newly desertified regions in Iraq and its surrounding areas: Significant novel sources of global dust particles. Journal of Arid Environments. 116:1-10.
34. Nelson, D.R., W.N. Adger and K. Brown. 2007. Adaptation to environmental change: contributions of a resilience framework. Annu. Rev. Environ. Resour. 32, 395–419.
35. Sharifi, A. 2016. A critical review of selected tools for assessing community resilience. Ecological Indicators. 69: 629–647.
36. Siagian, T.H., P. Purhadi, S. Suhartono and H. Ritonga. 2014. Social vulnerability to natural hazards in Indonesia: driving factors and policy implications. Nat. Hazards. 70:1603–1617.
37. Small, I., J. van der Meer and R.E.G. Upshur. 2001. Acting on an environmental health disaster: the case of the Aral Sea. Environ. Health Perspect. 109: 547–549
38. Smit B. and J. Wandel. 2006. Adaptation, adaptive capacity and vulnerability. Global environmental change. 16(3):282-292.
39. Smit, B., O. Pilifosova, I. Burton, B. Challenger, S. Huq, R.J.T. Klein, G. Yohe, N. Adger, T. Downing, E. Harvey, S. Kane, M. Parry, M. Skinner, J. Smith and J. Wandel. 2001. Adaptation to climate change in the context of sustainable development and equity. In: McCarthy, J.J., O.F. Canziani, N.A. Leary, D.J. Dokken and K.S. White. (Eds.), Climate Change 2001: Impacts, Adaptation and Vulnerability. Contribution of Working Group II to the Third Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change. Cambridge University Press, Cambridge, UK.
41. United Nations International Strategy for Disaster Reduction (UN/ISDR). 2009. UNISDR terminology on disaster risk reduction, UN/ISDR, Geneva.
42. Urwin, K. and A. Jordan. 2008. Does public policy support or undermine climate change adaptation? Exploring policy interplay across different scales of governance. Global Environmental Change. 18(1):180-191.
43. Wisner, B., P. Blaikie, T. Cannon and I. Davis. 2004. At Risk: Natural Hazards, People’s Vulnerability and Disasters. Routledge, London Change-Human and Policy Dimensions. 12(1):25–40.
گروسی هم مانند کشورهای غربی برای مذاکرات وین فوریت زمانی تعیین کرد
مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در اظهاراتی که در قالب مأموریت فنی او نمی‌گنجد گفت پنجره [در مذاکرات وین] میتواند هر زمانی بسته شود.
به گزارش سرویس بین‌الملل خبرگزاری فارس، «رافائل گروسی»، مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در اظهاراتی که فراتر از مأموریت فنی او است همانند طرف‌های غربی مذاکرات وین برای این گفت‌وگوها ضرب‌الاجل تعیین کرد.
گروسی در اظهاراتی در پارلمان اروپا گفت: «ما هنوز امیدوار هستیم که نوعی توافق در یک چارچوب زمانی معقول حاصل خواهد شد البته باید این واقعیت را بدانیم که پنجره فرصت میتواند در هر زمانی بسته شود.»
اظهارات گروسی درباره مذاکرات وین در حالی است که ایران بارها به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به عنوان نهاد دیده‌بان هسته‌ای سازمان ملل توصیه کرده در چارچوب فنی اظهارنظر کند و بی‌طرفی خود را حفظ کند.
کشورهای غربی در ماه‌های گذشته بارها از تاکتیک تعیین ضرب‌الاجل برای مذاکرات وین، جهت مقصرنمایی علیه ایران استفاده کرده‌اند. گروسی نیز اکنون از همین تاکتیک استفاده کرده است.
گروسی در بخش دیگری از ادعاهای خود گفته آژانس در تلاش است برخی از مسائل باقی‌مانده با ایران را حل و فصل کند. او درباره همکاری‌های فنی میان ایران و آژانس گفت: «اوضاع چندان خوب به نظر نمی‌رسد. ایران، در حال حاضر درباره اطلاعاتی که از آنها خواسته‌ایم شفاف عمل نکرده است. در این خصوص بسیار نگرانیم.»
ایران و آژانس اتمی اسفندماه گذشته به توافق جدیدی دست پیدا کردند که بر اساس آن مقرر شده بود سازمان انرژی اتمی ایران حداکثر تا ۲۹ اسفند توضیحات کتبی مطرح‌شده توسط آژانس درباره موضوعات مربوط به سه مکان ادعایی را به همراه اسناد پشتیبان مربوط، به این نهاد ارائه کند.
«محمد اسلامی» معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی چندی پیش تصریح کرده بود که ایران اسناد مرتبط را به آژانس اتمی ارائه کرده است. آقای اسلامی درباره توافق دو طرف بر سر اماکن ادعایی مطرح شده اظهار داشت: «مادامی که رژیم صهیونیستی اقدام به تولید اسناد جعلی، خرابکاری، عملیات تروریستی و خرابکاری صنعتی می‌کند و این جریانی است که نه محکوم و سرکوب می‌شود و نه کسی با آن مقابله می‌کند و برعکس از آن استقبال می‌کنند، طبیعی است یک نبرد بین دو جریان است که یکی جریان حق و دیگری جریان باطل است.»
او ادامه داد: «این یک نبرد پابرجاست. ما هم در این راستا اهدافی را که داریم طی می‌کنیم و اسیر این نوع غوغاسالاری‌ها نخواهیم شد. مدارک ادعایی که مطرح شده را خودشان آمدند و دیدند. در یکی از سایت‌ها به اورانیومی اشاره شده که اصلا در ایران وجود ندارد. رژیم صهیونیستی که این اقدامات را صورت می‌دهد و حرکات تروریستی را انجام می‌دهد، هر کار ایذایی را میتواند انجام دهد.»
وی ادامه داد: «با توافقی که صورت گرفت، مراحلی برای حل و فصل چهار مکان اعلام شد که اعلام کردند ابهامشان درباره یک مکان رفع شده و سه مکان را طبق زمانبندی باید تا پایان خرداد پایان دهند و موضوع آن بسته شود. چون ادعایی است و باید بسته شود و خودشان می‌دانند حقیقت آن چیزی نیست که رژیم صهیونیستی دنبال می‌کند.»
اسلامی خاطرنشان کرد: «اسنادی که ۲۹ اسفند باید می‌فرستادیم، در اختیار آژانس قرار گرفته است و احتمالا نمایندگان آژانس برای مرور پاسخ‌ها باید به ایران بیایند و بعد گزارش نهایی را تهیه کنند و امیدوارم بدون نفوذپذیری از دشمنان ما کار خود را در چارچوب کارشناسی و منطقی رسیدگی کرده و جمع بندی نهایی و گزارش آن را ارسال کنند.»
کشورهای غربی به رهبری آمریکا و رژیم صهیونیستی در سال‌های گذشته ایران را به پیگیری اهداف نظامی در برنامه هسته ای این کشور متهم کرده‌اند. ایران قویاً این ادعاها را رد کرده است.
ایران تأکید می‌کند به عنوان یکی از امضاکنندگان پیمان منع گسترش سلاح‌های اتمی (ان‌پی‌تی) و عضوی از آژانس بین المللی انرژی اتمی، حق دستیابی به فناوری هسته‌ای را برای مقاصد صلح آمیز دارد.
علاوه بر این، بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تاکنون بارها از تاسیسات هسته‌ای ایران بازدید کرده‌اند اما هرگز مدرکی که نشان دهد برنامه صلح آمیز انرژی هسته‌ای این کشور به سمت مقاصد نظامی انحراف داشته باشد، پیدا نکرده‌اند.
ایران علاوه بر این در سال ۲۰۱۵ به توافقی با کشورهای موسوم به گروه ۱+۵ برای حل و فصل تنش‌ها بر سر برنامه هسته‌ای خود دست پیدا کرد. علیرغم اذعان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به پایبندی ایران به تمامی تعهداتش، دولت آمریکا در اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۹۷ به صورت یکجانبه از این توافق خارج شد.
استراتژی معاملاتی چیست؟ نحوه انتخاب یک استراتژی موفق
تبدیل شدن به یک معامله‌گر موفق هدف همه سرمایه‌گذاران در بازار سرمایه است. این که پول شما از طریق سرمایه‌گذاری‌هایی که انجام می‌دهید موجب کسب درآمد شود، بسیار جذاب است اما بازار بورس مانند هر نوع سرمایه‌گذاری دیگر همانطور که از ظرفیت رشد و کسب سود برخوردار است؛ احتمال شکست نیز در آن وجود دارد و میتواند ضررهای سنگینی را در پی داشته باشد. راهکارهای مختلفی برای کنترل ریسک و ضرر و همچنین افزایش سودآوری در بازار بورس وجود دارد که از مهم‌ترین آنها می‌توان به داشتن استراتژی معاملاتی اشاره کرد. در این مقاله سعی بر آن است که بگوییم چگونه یک استراتژی معاملاتی موفق ایجاد کنیم؟
در ادامه عناوین زیر را بررسی خواهیم کرد:
استراتژی معاملاتی چیست؟
استراتژی در لغت به معنای تعیین هدف و راهبری است. در بازار بورس و بازارهای مالی دیگر، سرمایه‌گذاران نیاز به استراتژی مالی دارند. اما منظور از استراتژی معاملاتی چیست؟ منظور از این اصطلاح این است که سرمایه‌گذاران باید بدانند سرمایه خود را در کجا، چه وقت و به چه میزانی هزینه کنند تا بازدهی مثبتی نصیب‌شان شود. تعیین استراتژی به آسانی تعریف معنای آن نیست. سرمایه‌گذار باید بازار را بشناسد، از اوضاع اقتصادی کشور با خبر باشد، بتواند آینده را پیشبینی کند و در نهایت بهترین تصمیم را بگیرد. برای تعیین استراتژی معاملاتی، معمولا از روش‌های تکنیکال یا بنیادی یا ترکیبی از هر دو استفاده می‌شود. با استفاده از این روش‌ها سرمایه‌گذار میتواند روند بازار را تشخیص دهد و در مورد زمان مناسب ورود و خروج، حجم سرمایه، افق زمانی، انتخاب صنایع و شرکت‌ها و … تصمیم بگیرد.
بهترین استراتژی معاملاتی برای کسب سود بیشتر
همانطور که توضیح داده شد، به ازای هر معامله‌گر، یک استراتژی معاملاتی وجود دارد. به عبارت دیگر تعیین استراتژی معاملاتی، به میزان سرمایه، ریسک‌پذیری معامله‌گر، اتفاقات بازار و … بستگی دارد. بهترین استراتژی معاملاتی، شخصی‌ترین استراتژی معاملاتی است. یعنی برنامه‌ای که برای شخص معامله‌گر تبیین شده باشد. از طرف دیگر داشتن افق زمانی، شناخت ریسک‌های بازار، انتخاب زمان ورود و خروج به سهام، متنوع‌سازی سبد سرمایه‌گذاری، خرید صندوق‌های سرمایه‌گذاری و … از جمله مواردی است که در تبیین استراتژی معاملاتی برای کسب سود بیشتر میتواند مورد بررسی قرار گیرد.
چگونه یک استراتژی معاملاتی موفق طراحی کنیم؟
یک معامله‌گر حرفه‌ای برای تغییرات و رفتارهای بازار، برنامه مشخص و از پیش تعیین‌شده‌ای دارد و هر رفتار غیر قابل پیشبینی آن را مدیریت می‌کند. به زبان ساده می‌توان گفت استراتژی‌های معاملاتی مجموعه قوانینی هستند که بر روش کلی معامله‌گر در هنگام معامله در بازارهای مالی نظارت دارد و معامله‌گر از طریق آن به خرید و فروش سهام می‌پردازد.
یک معامله‌گر تنها با داشتن استراتژی معاملاتی قادر به حفظ سرمایه خود خواهد بود. در غیر این صورت ممکن است به دلیل هیجانی بودن جو بازار، کل سرمایه خود را از دست دهد. بنابراین داشتن یک استراتژی مدون و مکتوب به تمام فعالیت‌های معامله‌گر نظم می‌دهد. این مهم از تأثیر هر عامل منفی بر روحیه سرمایه‌گذار جلوگیری کرده و به او کمک می‌کند تا با اتکا به استراتژی شخصی خود به معامله بپردازد و دچار احساساتی چون ترس، طمع، خشم و… نشود.
نقش استراتژی معاملاتی در موفقیت معامله گران
بارها گفته شده که بازار بورس بازار پرریسکی است. به این معنی که ممکن است نه تنها سرمایه شما آورده مثبتی نداشته باشد، بلکه اصل ان هم مورد تهدید واقع شود. معامله‌گرانی می‌توانند در بازار پرنوسان امروز از سرمایه خود محافظت کرده و در قدم بعدی سود کسب کننده که استراتژی معاملاتی داشته باشند. نقش استراتژی معاملاتی در موفقیت معامله گران این است که باعث می‌شود با شناخت همه جوانب، بهترین تصمیم را بگیرند و در مسیری قدم بردارند که مناسب آنها است. بدون استراتژی معاملاتی مناسب، نمی‌توان در بازار بورس به موفقیت دست یافت و این موفقیت را حفظ کرد. حتی در مواردی، امکان از بین رفتن اصل سرمایه نیز وجود دارد. بنابراین سرمایه‌گذاران باید دانش و مهارت لازم برای تعیین استراتژی را به دست آورند یا از روش‌های سرمایه‌گذاری غیر مستقیم استفاده کنند.
انواع استراتژی‌های معاملاتی
استراتژی‌های معاملاتی بسیار زیاد هستند و تنوع بالایی دارد به طوری که می‌توان ادعا کرد که به ازای هر شخص فعال در بازار سرمایه، یک استراتژی معاملاتی وجود دارد. چرا که اساسا استراتژی معاملاتی سلیقه‌ای است و بر مبنای تشخیص هر سرمایه‌گذار طراحی می‌شود.
اما به صورت کلی برای استراتژی معاملاتی می‌توان دو روش تحلیلی در نظر گرفت که این دو روش شامل تحلیل تکنیکال یا نموداری و تحلیل فاندمنتال یا بنیادی می‌شوند. البته هیچ کدام از استراتژی‌های معاملاتی در بازار سرمایه بر دیگری ارجحیت ندارند و در اصل ترکیب این دو استراتژی است که میتواند به کسب سود و موفقیت در معامله منتهی شود. در زیر چهار مورد از رایج‌ترین استراتژی‌های معاملاتی که بر اساس نمودارهای تکنیکال صورت می‌گیرد را شرح داده‌ایم.
- معاملات روزانه: در معاملات روزانه، موقعیت‌های خرید در همان روز بسته می‌شوند. معمولا این نوع استراتژی معاملاتی توسط تریدرهای حرفه‌ای یا بازارسازان انجام می‌شود.
- معاملات موقعیت: در معاملات موقعیت از نمودارهای بلندمدت (روزانه تا ماهانه) و ترکیب آنها با روش‌های دیگر برای تعیین روند فعلی بازار استفاده می‌شود.
- معاملات نوسانات: معمولا با شکسته شدن روند، معامله‌گران نوسان‌گیر وارد بازی می‌شوند و با شروع نوسان قیمت، خرید یا فروش می‌کنند.
- معاملات اسکالپینگ: اسکالپ تریدینگ یا اسکالپینگ یکی از استراتژی‌هایی معاملاتی زود بازده است و تریدرهای فعال از این روش استفاده می‌کنند. در این استراتژی اختلاف کارمزدهای خرید و فروش شناسایی و بررسی می‌شوند.
در چیدن استراتژی بر اساس تحلیل فندامنتال نیز چند اصل اساسی باید در نظر گرفته شود که عبارتند از: صورت مالی، ترازنامه، صورت درآمد، گزارش گردش پول نقد. گفتنی است که این اطلاعات را در رابطه با شرکت مورد نظر خود می‌توانید در سایت کدال مشاهده کنید.
مراحل تدوین یک استراتژی معاملاتی موفق
مراحل تدوین یک استراتژی معاملاتی موفق به صورت زیر است:
۱/ ایجاد یک چارچوب ذهنی حرفه‌ای
تفاوت میان سرمایه‌گذاران موفق با سایرین علاوه بر آموزش سرمایه گذاری در بورس و استفاده از تحلیل و … خارج از فضای بازار دقیقاً در ذهن سرمایه‌گذار است. برای موفقیت در معامله‌گری در هر بازاری باید بتوان عواطف و احساسات (ترس، طمع، غرور، خشم و…) خود را شناخت. عقایدی که بر نحوه معاملات ما تأثیر می‌گذارند را شناسایی کرد و با اصلاح آن، یک چارچوب تعیین چارچوب زمانی تعیین چارچوب زمانی ذهنی حرفه‌ای ساخت. به کارگیری عوامل روان شناختی میتواند کمک مؤثری در اتخاذ نوع استراتژی معاملاتی داشته باشد.
۲/ انتخاب سبک معاملاتی بر اساس چارچوب زمانی
یکی از مراحل تدوین استراتژی معاملاتی، انتخاب بازه زمانی مناسب است. بازه زمانی مورد نظر سرمایه‌گذار برای سرمایه‌گذاری منجر به ایجاد انواع مختلفی از سبک‌های معاملاتی می‌شود. برخی از سرمایه‌گذاران ترجیح می‌دهند در بازه‌های زمانی کوتاه مدت، برخی بازه زمانی میان تعیین چارچوب زمانی مدت و برخی در بازه زمانی بلند مدت فعالیت کنند. بنابراین می‌بایست سرمایه‌گذاران با تسلط بر عواطف و احساسات خود، به اتخاذ سبک معاملاتی خاص بپردازند. به عنوان مثال اگر معامله در بازار بورس به عنوان شغل دوم یک فرد است، قطعاً نمی‌تواند چارت را دائم بررسی کند. در این صورت بهتر است استراتژی خود را در بازه های زمانی بزرگ‌تر تعیین کند. از آنجایی که یک استراتژی در دو بازه زمانی نتایج متفاوتی خواهد داشت، اهمیت بازه زمانی و انتخاب سبک معاملاتی برای سرمایه‌گذاران مشخص‌تر می‌شود.
۳/ توانایی یافتن شاخص‌های مناسب جهت شناسایی یک روند
توانایی تشخیص معیارهای شروع یک روند نزولی یا صعودی معمولاً دشوار است و سرمایه‌گذاران تنها با به کارگیری ابزاری نظیر تحلیل بنیادی و تحلیل تکنیکال قادر به انجام آن هستند. لذا با کسب مهارت در این زمینه می‌توان تشکیل و شروع روند در بازار را تشخیص داد. به عنوان مثال در تحلیل تکنیکال برای شروع روند صعودی، سقف‌ها بالاتر و کف‌ها بالاتر و در روند نزولی سقف‌ها پایین‌تر و کف‌ها پایین‌تر می‌شود.
به طور کلی دیدگاه سرمایه‌گذاران مبنی بر این که یک روند غالب در بازار وجود دارد، موجب ایجاد نظم در معاملات شده و همین امر منجر به شکل‌گیری معاملات موفق‌تری در بازار می‌شود. مشخص بودن حداقل دو نکته روند کلی بازار و صعودی و نزولی بودن آن.
۴/ بررسی نقاط ورود و خروج یک سهم
تعیین نقطه ورود و خروج مناسب از سهم (زمان مناسب خرید و فروش سهم) در سودآوری معاملات بسیار مؤثر است. برای تعیین قیمت خرید و فروش یک سهم، داشتن برنامه یا استراتژی معاملاتی ضروری است. هر چقدر هم که یک سهم ارزنده باشد، ورود و خروج از سهم باید بر اساس استراتژی معاملاتی تعیین شود، قیمت مناسب آن بررسی شده و سپس برای ورود یا خروج آن تصمیم گرفت. به عنوان مثال یک تحلیل‌گر تکنیکالی را در نظر بگیرید که بر اساس حرکت قیمت سهم در یک کانال صعودی اقدام به خرید و فروش می‌کند. این تحلیل‌گر زمانی که قیمت سهم به کف کانال یا همان سطح حمایتی سهم برخورد کند، سهم را می‌خرد.
به نظر می‌رسد تعیین یک نقطه مناسب برای خرید سهم نباید صرفاً با تحلیل تکنیکال صورت بگیرد و در کنار آن باید روند حرکتی سهم و رفتار خریداران و فروشندگان نیز در نظر گرفته شود تا تأییدی برای خرید صحیح سهم باشد. همچنین برای تعیین قیمت فروش هم می‌توان از مقاومت‌های استاتیک و داینامیک در بازار استفاده کرد. یعنی هنگام رویارویی با یک مقاومت، شرایط عرضه سهم توسط فروشندگان بررسی شود تا بتوان تصمیم درست اتخاذ کرد. عده‌ای از سرمایه‌گذاران هم برای کسب حداکثر سود و از طرفی کاهش میزان ریسک، از فروش پله‌ای و عده‌ای هم از تکنیک تریل کردن استفاده می‌کنند.
۵/ تعیین از پیش تعیین شده حد سود و ضرر
این مرحله وابسته به مرحله نقطه ورود و خروج از سهم است. حد سود به محدوده‌ای از قیمت گفته می‌شود که سرمایه‌گذار بر اساس تحلیلی که بر روی سهم انجام می‌دهد آن محدوده را برای ذخیره سود و خروج از سهم مناسب پیشبینی می‌کند. چنانچه قیمت سهم بر خلاف تحلیل و پیش‌بینی‌های معامله‌گر محقق شده و قیمت کاهش پیدا کند. محدوده قیمتی را که معامله‌گر برای خروج از سهم پیشبینی کرده را حد ضرر می‌گویند. با تعیین میزان ریسک سرمایه‌گذاری، سرمایه‌گذار باید با رسیدن به حد ضرر یا حد سود تصمیم درستی گرفته و این موضوع را از قبل به صورت مکتوب تعیین کرده باشد.
۶/ آزمودن استراتژی معاملاتی و تحلیل بازخورد آن
در این مرحله باید قبل از ورود به بازار، استراتژی معاملاتی تست شود. در میان اغلب پلتفرم‌های تحلیلی، نرم‌افزارهایی به نام آزمونگر (tester) وجود دارد که به واسطه آن می‌توان عملکرد استراتژی معاملاتی را در گذشته آزمایش کرد. به این صورت که می‌توان به عقب برگشته و یک‌بار شمع را در یک‌زمان حرکت داد. هنگامی‌که نمودار به سمت یک شمع در یک زمان حرکت می‌کند، می‌توان قوانین سیستم معاملاتی خود را دنبال کرده و معاملات را طبق آن انجام داد تا نتیجه حاصل‌شده از آن را مشاهده کرد.
۷/ تعهد به استراتژی معاملاتی
پس تعیین چارچوب زمانی از طراحی یا انتخاب استراتژی معاملاتی، اعتماد و اعتقاد به آن نکته حائز اهمیتی است. اجتناب از اخبار و شایعات از اهمیت به سزایی برخوردار بوده و همواره باید به یاد داشت که سرمایه‌گذاری که سیستم معاملاتی پیچیده‌تری دارد موفق نمی‌شود بلکه کسی موفق خواهد بود که به استراتژی معاملاتی خود پایبندتر باشد. توجه کنید که استراتژی شما دارای چارچوب، قوانین و منطق مشخصی بوده و احساسات هیچ جایگاهی در استراتژی ندارد. بنابراین کاملاً گوش به فرمان استراتژی خود باشید.
سخن آخر
تدوین یک استراتژی معاملاتی مطلوب در بازار سرمایه باید برای هر سرمایه‌گذار به عنوان اولویتی مهم و اساسی باشد. بدون داشتن یک استراتژی معاملاتی شخصی، سرمایه‌گذار تحت تأثیر جو منفی بازار و تقلید از استراتژی معاملاتی سرمایه‌گذاران دیگر قرار گرفته و دچار سردرگمی و شکست در بازار سرمایه می‌شود. با توجه به روحیات افراد متفاوت پیروی از هر استراتژی معاملاتی روش صحیحی نیست چرا که ممکن است یک استراتژی معاملاتی برای یک فرد مناسب و برای فرد دیگر نامناسب باشد.
کنترل پروژه چیست و چه مراحلی دارد؟
تعریف، مراحل و مزایای پیاده‌سازی کنترل پروژه در سازمان‌ها
بسیاری از سازمان‌ها علیرغم تلاش بسیار، متوجه می‌شوند که پروژه‌های کلان به دلایل زیادی به اهداف اصلی خود نمی‌رسند: خوش‌بینی بیش از اندازه، خطاهای تخمین دستی، داده‌های ناکافی و بسیاری از عوامل دیگر.
وقتی صحبت از سرمایه پروژه‌های کلان می‌شود، ۹۸٪ پروژه‌ها با هزینه زیاد یا تأخیر مواجه می‌گردند. به طور متوسط، افزایش هزینه‌ها ۸۰٪ مقدار اصلی تخمین زده می‌شود و جدول زمانی اغلب ۲۰ ماه یا بیشتر به تأخیر می‌افتد.
بنابراین چه تفاوتی بین یک پروژه پرهزینه و دیرهنگام و پروژه‌ای که به موقع و در تعیین چارچوب زمانی محدوده بودجه تحویل داده می‌شود وجود دارد؟ در بسیاری از موارد، پاسخ این سوال کنترل پروژه است.
کنترل پروژه چیست؟
کنترل پروژه (Project Control) فرآیندی برای جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل داده‌های پروژه جهت هدایت هزینه‌ها و برنامه‌ها در مسیر درست است. وظایف کنترل پروژه شامل شروع، برنامه‌ریزی، نظارت و کنترل، برقراری ارتباط و تعیین هزینه‌ها و برنامه زمانبندی پروژه می‌باشد. در نهایت، کنترل پروژه فرآیندی تکراری برای تعیین وضعیت پروژه، پیشبینی نتایج احتمالی بر اساس آن و سپس بهبود عملکرد پروژه در صورت غیر قابل قبول بودن نتایج است.
فعالیت‌های کنترل پروژه ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- هم‌سوسازی پروژه‌ها با اهداف و پورتفولیوی سازمان
- توسعه ساختار شکست کار (WBS)
- همکاری در برنامه‌های اولیه پروژه
- تدوین برنامه مدیریت ریسک
- نظارت بر هزینه‌های پروژه
- بازخورد و گزارش‌دهی
- بهینه‌سازی استراتژی‌های پروژه برای دستیابی به نتایج بهتر در آینده
در حالی که یک پروژه ممکن است با پارامترهای زیادی از جمله کیفیت، محدوده و غیره سروکار داشته باشد، کنترل پروژه بر عوامل و زمانبندی متمرکز است و به طور مداوم به دنبال ریسک‌های احتمالی بر آنها نظارت می‌کند.
از نظر سلسله‌مراتبی، کنترل پروژه زیرمجموعه مدیریت پروژه محسوب می‌شود. کنترل‌کننده پروژه میتواند درباره یک پروژه خاص یا کل پورتفولیو به مدیر پروژه گزارش دهد. کنترل پروژه برای مدیریت موفقیت‌آمیز آن ضروری است، زیرا ذینفعان پروژه را نسبت به مشکلات احتمالی آگاه می‌کند و در صورت لزوم به آنها اجازه می‌دهد تا اصلاحات را اعمال نمایند.
فعالیت‌های کنترل پروژه باید در چرخه عمر کامل پروژه (از مرحله شروع تا زمان بسته شدن) انجام شود تا عوامل مختلفی که بر هزینه و برنامه تأثیر می‌گذارند کنترل شوند.
در هم آمیختن کنترل پروژه با بقیه عناصر مدیریت پروژه، بینش به موقع را فراهم می‌کند که ذینفعان پروژه را قادر می‌سازد تا در زمان مناسب تصمیم‌های درست بگیرند.
فرایندهای کنترل پروژه
نقاط قوت کنترل پروژه در رویکرد داده‌محور و توجه به جزئیات آنها نهفته است. یک مدیر پروژه تنها نمی‌خواهد بداند که هزینه بیش از حد ایجاد شده است یا خیر، بلکه می‌خواهد از دلایل اصلی، اعداد دقیق و چگونگی رفع آن آگاه شود. این جایی است که یک راه‌حل کاملاً یکپارچه برای کنترل پروژه میتواند به کارآیی در دریافت سریع پاسخ و تشخیص مشکلات در عملکرد کمک کند و نهایتا هزینه‌های پروژه را کاهش دهد.
فرایندهای کنترل پروژه عبارت‌اند از:
برنامه‌ریزی پروژه
برنامه‌ریزی یکی از مراحل مهمی است که در آن کنترل‌کننده‌ها و مدیران پروژه با هم کار می‌کنند. چه در ایجاد طرح‌های پروژه، برنامه‌ها، ساختارهای شکست کار یا برآورد هزینه‌ها، برنامه‌ریزی به همه افراد یک پایه و اساس برای کار در طول پروژه می‌دهد.
بودجه‌بندی
ادغام فرآیند بودجه‌بندی در فعالیت‌های پروژه برای محاسبه دقیق هزینه‌ها و درک زمان و دلیل فراتر رفتن آنها از حد برنامه‌ریزی‌شده، ضروری است. با بودجه‌بندی و اصلاح مرحله‌ای آن، یک مدل شفاف برای مدیران ارشد و اعضای تیم در دسترس خواهد بود تا بتواند به عنوان یک معیار در طول پروژه عمل کند و هزینه‌های مهم را قابل درک سازد.
مدیریت ریسک
کنترل پروژه رویکردی دقیق برای مدیریت ریسک را فراهم می‌کند. با شناسایی پیش‌گیرانه ریسک‌ها، پایش مداوم ریسک و تهیه برنامه‌های پیش‌بینی‌شده برای رسیدگی به مسائل، کاهش تأثیر بر بودجه و برنامه امکان‌پذیر است. همچنین به جلوگیری از بروز برخی ریسک‌ها در آینده کمک می‌کند.
مدیریت تغییر
وقتی یک پروژه از برآورد اولیه خود فاصله می‌گیرد، اغلب نه به دلیل یک عامل، بلکه به دلیل اثر چندین عامل است که معمولاً مورد توجه قرار نمی‌گیرند. به همین دلیل مدیریت تغییر بسیار حیاتی است. با ردیابی تغییرات و درک تأثیر آنها، ضمن پیگیری روند واضحی برای ارزیابی، تأیید و پاسخگویی، پروژه‌ها می‌توانند در مسیر درست باقی بمانند.
پیشبینی
با افزایش دقت برآورد، کنترل‌کنندگان و مدیران پروژه می‌توانند بینش بیشتری در مورد عوامل محرکه فعلی هزینه‌ها و برنامه‌ها کسب کنند. اندازه‌گیری پیشرفت، یک ورودی حیاتی برای فرایند پیشبینی است که به عنوان مقایسه‌ای در برابر هزینه‌های واقعی و متعهد به کار می‌رود و کنترل‌کنندگان پروژه را قادر می‌سازد با استفاده از ترکیبی از روش‌ها و فرمول‌های استاندارد، پیشبینی را انجام دهند. به روزرسانی‌های منظم و به موقع با امکان پاسخگویی سریع‌تر و اقدامات اصلاحی نسبت به زمان شروع یک پروژه، به کنترل‌کننده پروژه کمک می‌کنند.
مدیریت اجرایی
تعریف و استفاده از شاخص‌های کلیدی عملکرد (KPI) برای نظارت بر سلامت پروژه و روند پیشبینی جهت انجام اقدامات اصلاحی بسیار مهم است. سازمان‌هایی که از اطلاعات عملکرد (مانند محاسبات استفاده شده در مدیریت ارزش بدست آمده) برای مدیریت پروژه‌ها استفاده می‌کنند، به میزان موفقیت ۶۸ درصدی دست می‌یابند؛ در حالی که برای پروژه‌هایی که از این داده‌ها استفاده نمی‌کنند، ۷ درصد موفقیت وجود دارد.
مدیریت پروژه
این مرحله شامل ایجاد فرایندها و سیستم‌هایی است که می‌توانند به اعضای تیم در برقراری ارتباط و همکاری با یکدیگر کمک کنند. هدف این است که به روزرسانی‌های وضعیت، ضبط زمان جلسات، آموزه‌ها و مدیریت گردش کار به طور یکپارچه انجام شود تا تیم‌ها به جای کارهای روزانه روی اجرای واقعی تمرکز کنند.
تفاوت میان کنترل پروژه و مدیریت پروژه
هم‌پوشانی عملکرد بین این دو رشته در بعضی مواقع میتواند درک تمایز بین آنها را دشوار کند. بسیاری از سازمان‌ها نقش کنترل‌کننده پروژه را به یکی از مدیران پروژه اختصاص می‌دهند و این موضوع را پیچیده‌تر می‌سازد. با این حال، تشخیص تفاوت بین این دو مهم است تا نقش کنترل پروژه را کاملاً درک کنید.
مدیریت پروژه
مدیریت پروژه یک عملکرد جامع است که شامل مدیریت افراد، فرایندها و محصولات قابل تحویل در یک پروژه از طریق عملکردهای مختلف می‌باشد. علاوه بر هزینه و برنامه، بر کیفیت و محدوده نیز تمرکز دارد.
هدف مدیریت پروژه (موفقیت کامل یک پروژه با توجه به منابع موجود) است.
کنترل پروژه
کنترل پروژه یک عملکرد فرعی است و فقط بر روی دو پارامتر تمرکز دارد: هزینه و برنامه. به عنوان مثال، مدیریت و کنترل کیفیت در حوزه کنترل پروژه قرار نمی‌گیرند.
هدف اصلی کنترل پروژه به حداقل رساندن واریانس هزینه‌ها و برنامه زمانی که در ابتدا برنامه‌ریزی شده است، می‌باشد.
کنترل‌کنندگان به عنوان یک مهار ایمنی برای مدیریت پروژه عمل می‌کنند. گاهی اوقات مدیران پروژه تقریباً فقط بر تحویل متمرکز می‌شوند، که این امر فرصت کمتری را برای بررسی هزینه‌ها، انحراف از برنامه پروژه و سایر متغیرهای درگیر باقی می‌گذارد. کنترل پروژه، یک بررسی از واقعیت را برای مدیران پروژه ارائه می‌دهد، از این طریق می‌توان اطلاعات بیشتری راجع به روند منابع و اهداف پروژه در طول زمان ارائه داد.
کنترل پروژه بخشی از عملکرد نظارت است که سناریوها را تجزیه و تحلیل می‌کند و توصیه‌هایی را ارائه می‌دهد. یک کنترل‌کننده، هزینه پروژه و زمانبندی را گزارش نموده و تیم پروژه را در مورد مشکلات بالقوه راهنمایی می‌کند. اجرای واقعی این توصیه‌ها نه توسط کنترل‌کننده بلکه توسط مدیران پروژه انجام می‌شود.
حتی با وجود اینکه کنترل، زیرمجموعه مدیریت پروژه است، کنترل‌کننده‌های پروژه فقط با مدیران پروژه‌ای که به آنها گزارش می‌دهند تعامل دارند.
چند عضو تیم که کنترل‌کننده‌ها با آنها ارتباط برقرار می‌کنند عبارت‌اند از:
اهمیت کنترل پروژه
در یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۸، ۸۸٪ از پاسخ‌دهندگان اظهار داشتند که کنترل پروژه را برای موفقیت پروژه‌های سازمانی مهم یا حیاتی می‌دانند.
این گزارش همچنین هم‌بستگی بین کنترل پروژه و موفقیت را تأیید می‌کند: کسانی که کنترل را “حیاتی” می‌دانند دو برابر بیشتر همه اهداف پروژه را برآورده می‌کنند. کسانی که کنترل پروژه را “اصلاً مهم” نمی‌دانند بیش از ۳ برابر بیشتر احتمال دارد که شکست بخورند.
این نتایج بر اهمیت کنترل پروژه تأکید می‌کنند.
مزایای کنترل پروژه
در پروژه‌های کلان، محرک‌های مختلف می‌توانند هم‌سویی با برنامه‌های اولیه را دشوار سازند. با این حال، نظارت دقیق، تجزیه و تحلیل و تنظیم میتواند این امر را در ساده‌تر کند. هنگامی که کنترل پروژه‌ها در هر اندازه به درستی انجام شود، مزایای قابل توجهی به دنبال خواهند داشت.
موارد زیر برخی از مزایای اصلی کنترل پروژه هستند:
- کاهش هزینه‌های پروژه از طریق توانایی تصمیم‌گیری به موقع با استفاده از شاخص کلیدی عملکرد (KPI)
- پیشبینی هزینه و تاریخ اتمام پروژه
- افزایش دید نسبت به سلامت مالی پروژه در تمام مراحل
- امکان کاهش خزش دامنه پروژه
- فراهم آوردن داده‌های معنی‌دار برای پروژه‌های آینده از طریق تکمیل پروژه‌های خوش‌ساخت
- شهرت بهتر برای مدیریت و کنترل صحیح پروژه‌ها
- مزیت رقابتی نسبت به سازمان‌هایی که توانایی مدیریت پروژه کمتری دارند
- افزایش رضایت شغلی اعضای تیم پروژه
چالش‌های موجود در کنترل پروژه
علیرغم شناخت روزافزون کنترل به عنوان یک رشته، سوال سازمان‌ها این است: کنترل پروژه چقدر در داخل اجرا می‌شود؟ آیا مطابق انتظار نتیجه می‌گیرد؟ آیا این نتایج سازگار هستند؟
هنگامی که پروژه‌ها با شکست مواجه می‌شوند، ممکن است بسیاری از سازمان‌ها به اثربخشی کنترل پروژه‌های خود شک کنند. با این حال، این زمان مناسبی است که ارزیابی کنیم آیا فرآیندهای کنترل به درستی اجرا شده‌اند یا خیر. چند چالش و مانع پیش روی تیم‌های پروژه در اجرای صحیح کنترل عبارت‌اند از:
عدم تعهد و پشتیبانی مدیریت ارشد: این یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها است. کنترل به معنای نظارت نیست. در حالی که نظارت منفعل است، کنترل به تصمیم‌گیری فعالانه بر اساس تحلیل و گزارش اشاره دارد. از این رو، بدون اقتدار کافی که توسط رهبری فراهم می‌شود، نمی‌توان به این مهم دست یافت. در صورت عدم استقلال و پشتیبانی، کنترل‌کننده‌ها نمی‌توانند به اهداف خود برسند. بسیاری از تیم‌های کنترل‌کننده پروژه کمبود نیرو دارند یا از بودجه کافی برای سرمایه‌گذاری در ابزارهای مناسب برخوردار نمی‌شوند.
در نظر گرفتن کنترل پروژه فقط به عنوان یک هزینه دیگر: از آنجا که کنترل مورد توجه قرار نمی‌گیرد، معمولا به عنوان یک هزینه سربار در نظر گرفته می‌شود. با این حال، این خیلی دور از واقعیت است. مطالعات نشان می‌دهند در حالی که هزینه‌های عملکرد کنترل پروژه از ۰.۵ تا ۳ درصد از پروژه است، خرج بهبود هزینه میتواند از ۶ تا ۲۰ درصد باشد. سازمان‌ها می‌توانند با آموزش تیم‌های پروژه و مدیران بالقوه این مسئله را حل کنند.
مقاومت در تعیین چارچوب زمانی برابر پذیرفتن نقش کنترل‌کننده: افراد متمرکز بر تحویل و جدول زمانی، اغلب دیدگاهی شکاکانه به عملکردهایی مانند کنترل و حسابرسی دارند. با ایجاد مشارکت، بر این موضوع می‌توان غلبه کرد. همچنین برای سازمان‌ها مهم است که عملکرد را با سایر زمینه‌‌های مدیریت پروژه ادغام کنند. کنترل‌کننده پروژه کسی نیست که هر چند هفته یا چند ماه یک بار اخبار بد بیاورد. در عوض، این نقش باید به طور هماهنگ در چرخه عمر پروژه قرار گیرد.
فرآیندهای دستی و منسوخ شده: حتی وقتی حمایت کافی از سوی مدیریت و آگاهی در تیم‌ها در مورد اهمیت کنترل پروژه وجود داشته باشد، ممکن است اجرای واقعی هم‌گام با چالش‌های دشوار پروژه‌ها نباشد. بسیاری از سازمان‌ها هنوز برای دستیابی به ردیابی و مدیریت ماتریس‌های ریسک و تغییر درخواست‌ها از صفحات گسترده و دست تعیین چارچوب زمانی و پا گیر استفاده می‌کنند. سیستم‌های دستی به جای بینش جامع، داده‌های متفاوتی تولید می‌کنند. آنها همچنین نمای مورد نیاز را در تصویر کلان فراهم نمی‌سازند.
جمع‌بندی
کنترل پروژه چندین فرآیند را در بر می‌گیرد و با چندین نقش تعامل دارد تا موفقیت پروژه را تضمین کند. کنترل نیاز به توجه مداوم به جزئیات در طول مدت پروژه دارد و برخی از آنها می‌توانند برای سال‌ها اجرا شوند.
چارچوب زمانی مشخص تعیین کنیم تا ملت سوریه شاهد صلح و ثبات باشد
نماینده مجلس لیبی گفت: ما مدتی است که شاهد تلاش‌های بین‌المللی هستیم تا راه‌حل مسالمت‌آمیز برای بحران سوریه نیز پیدا کنیم و یک چارچوب زمانی مشخص نیز باید تعیین کنیم تا ملت سوریه شاهد صلح و ثبات باشد.
به گزارش خبرنگار پارلمانی مهر، نماینده پارلمان لیبی در دومین روز از نهمین کنفرانس اتحادیه مجالس کشورهای عضو سازمان همکاری‌های اسلامی، گفت: کشور لیبی امروز شاهد تحولات عملیاتی در جهت برقراری دموکراسی براساس قانون اساسی است و ملت لیبی نیز گام‌های خود را برای تکمیل این روند برمی‌دارد.
وی ادامه داد: در تاریخ 20 فوریه 2014 در زمان انتخابات مجلس موسسان لیبی زمینه برای تشکیل مجلس نمایندگان این کشور فراهم می‌شود تا دولت قانونی براساس قانون اساسی را تشکیل دهیم و این از آرزوهای ملت لیبی است.
عضو مجلس لیبی با بیان اینکه شرایط امروز می‌طلبد تا کشورهای اسلامی فعالیت‌های خود را برای هماهنگی بیشتر با یکدیگر تقویت کنند و ضدمخالفان با امت اسلامی نیز مقابله کنند، گفت: باید در مقابل تروریسم نیز ایستادگی کرد.
وی با بیان اینکه ملت لیبی از مردم فلسطین حمایت می‌کند و برپایی دولت فلسطین را راه حل آن می‌داند، گفت: از اعضای PUICمی‌خواهیم فشارهای خود را از طریق سازمان‌های منطقه‌ای و بین‌المللی برای مقابله با رژیم صهیونیستی افزایش دهد.
نماینده مجلس لیبی با بیان اینکه دیوار نژادپرستی که از سوی رژیم صهیونیستی در کرانه باختری ساخته شده باید شکسته شود، افزود: این اقدامات، جنایتکارانه و تروریستی است.
وی گفت: ما مدتی است که شاهد تلاش‌های بین‌المللی هستیم تا راه‌حل مسالمت‌آمیز برای بحران تعیین چارچوب زمانی سوریه نیز پیدا کنیم و یک چارچوب زمانی مشخص نیز باید تعیین کنیم تا ملت سوریه شاهد صلح و ثبات باشند.
عضو مجلس لیبی با بیان اینکه از سازمان‌های خیریه منطقه‌ای و بین‌المللی می‌خواهیم تلاش‌های خود را برای پناهندگان سوری گسترش دهند، افزود: لیبی با همکاری و مشارکت‌های بین‌المللی تمامی انبارهای شیمیایی خود را خالی کرد و صداقت و همکاری با همه کشورها را نشان داد.
