تاجر سهام

2-موسسات غیر تجارتی:

چرا وارن بافت حاضر نیست برای همه بیت‌کوین‌های عالم حتی ۲۵ دلار خرج کند؟ / درس‌های تاجر ۹۱ساله برای دنیای رمزارز

مصطفی قمری، مدیرعامل شرکت مشاوره سرمایه‌گذاری بینوست / وارن بافت، سرمایه‌گذار و تاجر معروف تاجر سهام آمریکایی اعلام کرده اگر همه بیت‌کوین‌های دنیا را به قیمت ۲۵ دلار هم به او بدهند، باز او حاضر نخواهد بود آنها را بخرد. حرف بافت به شکل ضمنی به این معناست که او روی بیت‌کوین سرمایه‌گذاری نمی‌کند؛ به این تاجر سهام دلیل که آن را چیز بی‌ارزشی می‌داند.

برای کسی مثل من که در بازار رمزارزها فعالیت دارم، شاید خیلی جذاب نباشد که بشنوم این سرمایه‌گذار خبره و کارکشته بیت‌کوین را فاقد ارزش و سرمایه‌گذاری روی آن را احمقانه می‌داند، ولی واقعیت این است که من آقای بافت را به خاطر این استراتژی تحسین می‌کنم، آن ‌هم به این دلیل مهم که در بنیان‌های فکری او این یک اصل پذیرفته‌شده است که «در بازاری که نمی‌شناسی، نباید سرمایه‌گذاری کنی!» یکی از اولین نکاتی که سرمایه‌گذاران خبره رعایت می‌کنند، پایبندی به استراتژی است. در دنیای پر از اتفاق‌ها و پیشنهادهای رنگارنگ امروز، پایبند ماندن به یک استراتژی سرمایه‌گذاری واحد، هم کار بسیار سختی است و هم بسیار حیاتی. استراتژی وارن بافت در سرمایه‌گذاری بر مبنای ارزش و جریان درآمد شرکت‌ها استوار است.

قدر زر زرگر شناسد، قدر گوهر گوهری

برای نمونه وقتی سهام شرکتی در بازار با قیمت ۸۰ دلار در حال معامله است، اما بررسی‌‌ها نشان دهد که ارزش واقعی هر سهم این شرکت ۱۰۰ دلار است، اینجا و پس از ارزیابی کل آن کسب‌وکار و صنعت مرتبط با آن، سرمایه‌گذاران بر مبنای ارزش، تصمیم به سرمایه‌گذاری روی این سهم می‌گیرند، اما اگر قیمت یک سهم از ارزش ذاتی آن بالاتر باشد، آن را گزینه خوبی برای سرمایه‌گذاری نخواهند دید. نکته مهم این است که در این استراتژی بدون دانستن ارزش ذاتی یک دارایی به هیچ عنوان نمی‌توان به سرمایه‌گذاری روی آن اقدام کرد. به عبارت روشن‌تر نمی‌توان یک دارایی را ارزش‌گذاری کرد؛ وقتی به‌طور کامل آن را نمی‌شناسیم و درکش نمی‌کنیم!

برای نمونه یک کشاورز به‌سادگی می‌تواند ارزش یک زمین کشاورزی را محاسبه کند و سرمایه‌گذاری موفقی در این زمینه داشته باشد، اما همین کشاورز اگر وارد بازار سهام شود، احتمالاً نخواهد توانست سرمایه‌گذاری معقولی در این بازار داشته باشد؛ آن ‌هم زمانی که نتواند ارزش ذاتی یک سهم را محاسبه کند. یا چطور یک متخصص بازار بورس می‌تواند ارزش حدودی توکن یک اوراکل غیرمتمرکز را در بازار رمزارزها محاسبه کند و روش سرمایه‌گذاری معقولی برای خود در این حوزه در پیش بگیرد؟

بافت مایکروسافت و تسلا را هم بی‌ارزش می‌دانست

برگردیم به ماجرای آقای بافت! وارن بافت به‌عنوان یک سرمایه‌گذار خبره بازار سهام تنها زمانی روی یک سهم سرمایه‌گذاری می‌کند که آن کسب‌وکار را کاملاً درک و ارزیابی کرده باشد. به همین خاطر هم هست که سال‌ها پیش عنوان کرده بود: «من به بیل گیتس گفتم ترجیح می‌دهم روی کارخانه آدامس‌سازی سرمایه‌گذاری کنم تا روی مایکروسافت!»

بافت همیشه عنوان می‌کند که کسب‌وکار‌های بسیار زیادی وجود دارند که اصلاً دانشی در مورد آنها ندارد و صرفاً در مورد کسب‌وکار‌های اندکی دانش دارد. و از قضا همان کسب‌وکار‌های اندک هستند که برای او ایجاد سود و ثروت کرده‌اند. به همین دلیل است که او ترجیح می‌دهد روی کوکاکولا و بانک آمریکا سرمایه‌گذاری کند تا شرکتی مثل مایکروسافت که هیچ دانشی در موردش ندارد!

با همین منطق است که «چارلی مانگر»، شریک وارن بافت در شرکت برکشایر هاتاوی هم سال‌ها قبل، پیشنهاد سرمایه‌گذاری روی تسلا را رد کرده و گفته بود این ایده احمقانه است و به هیچ عنوان حاضر نیست روی آن سرمایه‌گذاری کند. درست به همین دلیل که او دانش و تجربه‌ای در زمینه خودروهای الکتریکی نداشت و ترجیح می‌داد روی چیزی سرمایه‌گذاری کند که آن را می‌شناسند.

ضرورت درک یک آینده متفاوت و نظام ارزشی آن

وارن بافت بیت‌کوین را بی‌ارزش می‌داند و حاضر نیست روی آن سرمایه‌گذاری کند؛ دقیقاً با همان استدلالی که روی مایکروسافت و تسلا سرمایه‌گذاری نکرده است. من به‌شخصه از این پایبندی به اصول و استراتژی لذت می‌برم و از آن دو نکته مهم استنباط می‌کنم.

نکته اول اینکه بیت‌کوین اصلاً سهام نیست و مفهومی کاملاً متفاوت از سهام دارد و نمی‌توان با چهارچوب‌های ذهنی متناسب با بازار سهام آن را ارزیابی کرد.

نکته دوم اینکه برای ارزیابی و ارزش‌گذاری بیت‌کوین باید با مفاهیمی همچون بلاکچین، مکانیسم‌های اجماع، اثبات کار، ماینینگ، کد نانس و… آشنایی داشت و به نظرم برای یک فرد ۹۱ساله درک این مفاهیم کاملاً جدید و ساختارشکنانه بسیار سخت است و طبیعی است که بیت‌کوین اساساً در ذهن چنین آدمی، ایده‌ای احمقانه به نظر بیاید.

باید قبول کرد که دنیا در حال گذر و گذار است و جهان‌بینی، ارزش و باورهای نسل جوان امروزی با جهان‌بینی و نظام ارزشی و آینده محتمل از دیدگاه فردی چون وارن بافت ۹۱ساله بسیار متفاوت است.

راه پرداخت بهترین منبع شما برای دانستن هر چیزی درزمینه فناوری‌های مالی (فین‌تک) است. راه پرداخت به شما کمک می‌کند در جریان رویدادها و روندهای فین‌تک ایران و جهان قرار بگیرید. شما در راه پرداخت می‌توانید آخرین خبرها و تحلیل‌های نویسندگان و تحلیلگران ایرانی و خارجی را مطالعه کنید.

ورشکستگی شرکت های تجاری

به بررسی ورشکستگی شرکت های تجاری، انواع ورشکستگی در قانون تجارت و آثار ورشکستگی شرکت ها می پردازیم. ناتوانی یک تاجر یا شرکت تجاری از پرداخت بدهی ها حالتی است که به آن ورشکستگی گفته می‌شود.تاثیر ورشکستگی شرکت بر مدیران چگونه است؟

در این نوشتار به بررسی ورشکستگی شرکت های تجاری ، انواع ورشکستگی در قانون تجارت و آثار ورشکستگی شرکت ها و پاسخ به این پرسش که تاثیر ورشکستگی شرکت بر مدیران چگونه است؟ می پردازیم .

مقدمه

ناتوانی یک تاجر یا شرکت تجاری از پرداخت بدهی ها حالتی است که به آن ورشکستگی گفته می‌شود و اگر اشخاص عادی در این حالت قرار بگیرند در اصطلاح به آنان معسر می گویند بنابراین احکام ورشکستگی تنها در مورد بازرگانان و تاجران جاری است و چون مطابق قانون تجارت شرکت‌های تجاری تاجر محسوب می شوند زیرا این احکام در مورد شرکت‌های مذکور جاریست لازم به ذکر است که شرکت‌های تجاری شخصیت حقوقی مستقلی دارند و در صورت ورشکستگی آنها لزوماً مدیران و شرکای شرکت نیز ورشکسته نمی‌شوند .

انواع ورشکستگی در قانون تجارت

انواع ورشکستگی در قانون تجارت عبارتند از :

که هر یک از این موارد آثار و عواقب خاصی در وضعیت حقوقی تاجران دارد .

ورشکستگی عادی شرکت ها

در ورشکستگی عادی شرکتها ، مدیران شرکت تجارتی زمانی که با عدم توان مالی برای پرداخت دیون مواجه می‌شود موظفند ظرف سه روز از زمان وقفه در پرداخت دیون، توقف خود را به دادگاه صالح (دفتر دادگاه مرکز اصلی شرکت) اعلام تاجر سهام نمایند و کلیه دفاتر تجاری و حساب مالی خود را به دفتر دادگاه تسلیم کنند. در صورتی که مدیران شرکت به تکلیف قانونی خود ظرف سه روز مقرر عمل کنند و تمام مدارک و اسناد لازم را به دفتر دادگاه ارائه نمایند در این صورت ورشکستگی شرکت ، عادی است .

( مواد ۴۱۲ و ۴۱۳ قانون تجارت )

ورشکستگی به تقصیر شرکت ها

در قانون تجارت در مورد ورشکستگی به تقصیر شرایطی بیان شده که در صورت تاجر سهام احراز آن شرایط شرکت‌های تجاری به عنوان تاجر یا الزاما محکوم به ورشکستگی به تقصیر می‌شوند و یا اختیارا .

بنابراین ورشکستگی به تقصیر به دو نوع الزامی و اختیاری تقسیم می شود .

در موارد اختیاری دادگاه پس از بررسی اوضاع و احوال و شرایط موجود ممکن است حکم ورشکستگی به تقصیر صادر نماید و در موارد اجباری در صورت احراز موارد مصرح قانونی دادگاه ملزم به صدور حکم ورشکستگی به تقصیر است .

به عنوان مثال در صورتی که معاملات غیر متعارف و موهومی در شرکت انجام شده باشد دادگاه با اثبات این امر،باید حکم ورشکستگی به تقصیر صادر کند .

باید توجه نمود که در موقعی که ورشکستگی شرکت های تجاری یعنی توقف از پرداخت دیون ظرف سه روز به دادگاه اعلام نشود و مدیران شرکت درخواست اعلام ورشکستگی نکنند ورشکستگی از حالت عادی خارج شده و دادگاه می تواند حکم ورشکستگی به تقصیر صادر کند .

مجازات ورشکستگی به تقصیر

لازم به ذکر است در قانون برای ورشکستگی به تقصیر مجازات تعیین شده است. مجازات ورشکستگی به تقصیر از شش ماه تا دو سال حبس می باشد .

ورشکستگی به تقلب شرکت ها

در مواقعی نیز شرکت های تجاری با انجام اعمال غیر قانونی و تقلبی الزاما محکوم به ورشکستگی به تقلب هستند .

این محکومیت آنها را از بسیاری از حقوق قانونی محروم می‌کند از جمله این که انعقاد قرارداد ارفاقی و امکان اعاده وضع به حالت قبل از ورشکستگی را از دست می دهند .

به عنوان مثال اگر شرکت قسمتی از دارایی و اموال خود را مخفی کند و یا از راه تبانی و توسل به شیوه‌های متقلبانه بدهی‌های خود را بیشتر از مقدار واقعی نشان دهد محکوم به ورشکستگی به تقلب می شوند .

مجازات ورشکستگی به تقلب

مجازات ورشکستگی به تقلب در قانون مجازات اسلامی ۱ تا ۵ سال حبس تعیین شده است .

قوانین حاکم بر ورشکستگی شرکت ها

ورشکستگی به عنوان یکی از موارد انحلال شرکت های تجاری محسوب می شود . قوانین حاکم بر آن ، قانون تجارت و قانون اداره تصفیه امور ورشکستگی و آیین نامه مربوط به آن هستند. دادگاه ها بر اساس این قوانین در خصوص وضعیت حقوقی شرکتهای تجاری و سایر بازرگانان حکم صادر می کنند .

آثار حکم ورشکستگی

مهمترین اثر حکم ورشکستگی ممنوعیت مداخله ورشکسته در اموالش می باشد .

مدیر تصفیه قائم مقام ورشکسته است و اداره اموال و حقوق مالی ورشکسته برعهده اوست. البته در جاهایی که اداره تصفیه امور ورشکسته تاسیس شده این وظیفه بر عهده اداره مزبور می باشد .

با توجه به فعالیت اداره تصفیه امور ورشکسته در اغلب شهرهای کشور امروزه کلیه اقدامات مربوط به ورشکستگی، وصول مطالبات، تسلیم صورت دارایی، تعیین مستثنیات دین، فروش وسایل و اموال تاجر و . همه توسط این اداره انجام می شود البته با دریافت هزینه های ورشکستگی و دستمزد .

اثر بعدی صدور حکم ورشکستگی حال شدن دیون ورشکسته است چون همه طلبکاران دارای حقوق مساوی در برابر ورشکسته هستند و باید اموال تاجر به طور مساوی بین همه تقسیم شود البته تخفیفات لازم بر روی دیون موجل اعمال می گردد .

موضوعی که بیش از سایر موضوعات مربوط به ورشکستگی اهمیت دارد تاثیر ورشکستگی شرکت بر شرکا و تاثیر ورشکستگی شرکا بر شرکت است در این بخش به بررسی این موضوع می پردازد .

تاثیر ورشکستگی شرکت بر شرکا

شرکت های تجاری در قانون تجارت به دو نوع شرکتهای اشخاص و سرمایه تقسیم می شود در شرکت های اشخاص (شرکت های تضامنی نسبی و مختلط) دادگاه این اختیار را دارد که همراه با صدور حکم ورشکستگی شرکت و یا حکم جداگانه‌ای حکم ورشکستگی شرکای ضامن را هم صادر کند اما در مورد شرکای شرکت‌های سهامی چنین قانونی وجود ندارد در اصل تاجر سهام به طور کلی ورشکستگی شرکت ملازمه قانونی با ورشکستگی شرکا ندارد .

تاثیر ورشکستگی شرکا بر شرکت

در این بخش می خواهیم بدانیم آیا با ورشکسته‌شدن شریک یا شرکای شرکت، شرکت تجاری هم ورشکسته می شود یا نه؟

در شرکتهای سرمایه (شرکتهای سهامی) با توجه به محدود بودن مسئولیت سهامداران به مبلغ اسمی سهامشان ، ورشکسته شدن سهامداران موجب ورشکستگی شرکت نخواهد شد .

لازم به ذکر است که در مواردی که احراز شود ورشکستگی شرکت ناشی از تقصیر مدیران شرکت است مدیران قابل تعقیب خواهند بود و در مقابل بدهکاران شرکت مسئول خواهند بود .

اما در شرکت های اشخاص (تضامنی) ورشکستگی برخی از شرکا الزاماً موجب ورشکستگی شرکت نیست. چون شرکت شخصیت حقوقی مستقل از سایر شرکا دارد. در چنین مواردی سایر شرکای شرکت می توانند اقدام به تادیه طلب شریک مدیون نموده و از انحلال شرکت جلوگیری کنند و شریک ورشکسته را از شرکت خارج نمایند و به این طریق مانع از ورشکستگی شرکت شوند .

چه کسانی می‌توانند تقاضای ورشکستگی یک شرکت تجاری را بکنند؟

1. اعلام از طرف خود شرکت
2. به موجب تقاضای یک یا چند نفر از طلبکاران
3. به تقاضای دادستان

در این نوشتار مطالبی در خصوص ورشکستگی شرکت های تجاری و آثار آن بیان کردیم توصیه می شود مدیران شرکت های تجاری و طلبکاران شرکتها در صورت نیاز به مشاوره در این موضوع با مشاوران متخصص مجموعه آنی مشاور در ارتباط باشید .

و قبل از اقدام به اعلام ورشکستگی در صورت وقوع توقف در پرداخت دیون حتما از مشاور متخصص در امور شرکتها مشاوره دریافت کنید تا از تمام حقوق تکالیف قانونی خود در این شرایط آگاه شوید .

جهت برقراری ارتباط با مشاوران ،کارشناسان و وکلای متخصص «آنی مشاور» و یا در صورت نیاز به برگزاری کارگاه و دوره‌های آموزشی در خصوص قوانین و مقررات مربوط به این موضوع می توانید درخواست خود را برای دریافت مشاوره و خدمات حقوقی را از طریق دانلود و نصب اپلیکیشن آنی مشاور یا تماس با شماره های :

تاجر سهام

info [ at ] kararegister.com

ونک، خیابان ملاصدرا، تقاطع پل کردستان، ضلع شمال غربی تقاطع، بن بست فرشید، پلاک 8، واحد 1

• شما اینجا هستید:
• آشنایی با روش استعلام نام شرکت

شرکت های تجاری و انواع آن

تاجران به دو دسته تقسیم می شوند: 1-تاجر حقیقی 2-تاجر حقوقی
در بحث کلی می توان اشخاص حقوقی (شرکت های تجاری) را به دو دسته تقسیم نمود 1-اشخاص حقوقی موضوع حقوق خصوصی و اشخاص حقوقی موضوع حقوق عمومی،اشخاص حقوقی موضوع حقوق خصوصی به دو دسته تقسیم می شوند:

1-شرکت های تجاری:

شرکت های تجاری تاجر محسوب می شوند، چه موضوع آن ها تجاری باشد و چه به لحاظ شکلی تجاری تلقی شوند.در ماده ی 20 قانون تجارت،شرکت های تجاری به هفت قسم تقسیم می گردند که شامل شرکت سهامی و شرکت با مسئولیت محدود و شرکت تضامنی و شرکت مختلط غیر سهامی و شرکت مختلط سهامی و شرکت نسبی و شرکت تعاونی تولید و مصرف می شود.شرکت تعاونی با وضع قانون بخش تعاونی در سال 1370 از شمول قانون تجارت خارج شده است.

در شرکت های تجاری قصد،همکاری و هدف،جلب منفعت اقتصادی می باشد و در این شرکت ها یک یا چند نفر توافق می کنند، سرمایه مستقلی را که از جمع آورده های آن ها تشکیل می شود، ایجاد کنند و در موسسه ای که برای انجام مقصود خاصی تشکیل می گردد، اختصاص دهند و در منافع و زیان های احتمالی حاصل از بکارگیری سرمایه سهیم شوند.در انواع شرکت های تجاری دو عامل نقش اساسی دارند.1-سرمایه ی شرکا که باعث ایجاد و روند انجام موضوع شرکت می شود2-شخصیت شرکا که در ایجاد و تامین و ادامه شرکت نقش آفرینی می نمایند.

شرکت های تجاری به طور کلی به چهار دسته تقسیم می شود:

1. شرکت های اشخاص شامل شرکت تضامنی و نسبی که شخصیت شرکا در آن بسیار مهم می باشد.
2. شرکت های سرمایه ای که شامل شرکت سهامی عام و خاص و شرکت با مسئولیت محدود که در آن سرمایه و سهام شرکت در اداره شرکت نقش اساسی ایفا می کند و شخصیت شرکا تاثیری در اعتبار شرکت ندارد. اما هر چه میزان سرمایه بیشتر باشد،اعتبار شرکت نزد مردم بیشتر است.
3. شرکت های مختلط:در اینگونه شرکت ها هم سرمایه شرکت و هم شخصیت شرکا تاثیر در تصمیم گیری و ادامه شرکت دارند .مانند شرکت مختلط سهامی و شرکت مختلط غیر سهامی و آن ها را شرکت های کار و سرمایه هم می نامند و به وسیله دو دسته اشخاص تشکیل می شود:دسته اول کسانی هستند که سرمایه داشته و قصد سرمایه گذاری تجاری دارند، اما به امور تجاری آگاه نیستند،دسته دوم کسانی هستند که سرمایه ندارند ولی به امور تجاری آگاهی کامل دارند.
4. شرکت های خاص:مانند شرکت های تعاونی که مطابق با قانون خاص خود تشکیل می شوند.

2-موسسات غیر تجارتی:

در آیین نامه اصلاحی ثبت تشکیلات و موسسات غیر تجارتی مصوب 1377 آمده است که مقصود از تشکیلات و موسسات غیر تجارتی مذکور در ماده 584 قانون تجارت،کلیه تشکیلات و موسساتی است که برای مقاصد غیر تجارتی از قبیل امور علمی یا ادبی یا امور خیریه و امثال آن تشکیل می شود، اعم از اینکه موسسین و تشکیل دهندگان قصد انتفاع داشته یا نداشته باشند. این که شخص حقوقی ایجاد شده با نام انجمن ثبت شده است یا نه،موثر در تاجر بودن یا نبودن آن نیست و باید ماهیت حقوقی او را با توجه به اساسنامه اش معین کرد. اتخاذ عناوینی که اختصاص به تشکیلات دولتی و کشوری دارد،برای موسسات ممنوع می باشد.

هرگاه دو یا چند نفر توافق کنند آورده هایی بیاورند و به کار بازرگانی بپردازند، توافقشان یک شرکت تجاری عملی است و این شرکت تجاری به حکم ماده 220 قانون تجارت شرکت تضامنی تلقی می شود و ثبت آن به عنوان موسسه غیر تجاری در این وضع تاثیری ندارد.
موسسات غیر تجارتی به دو دسته تقسیم می شوند:
1-موسساتی که موسسین قصد جلب منفعت و تقسیم بین خود دارند و اینگونه موسسات را موسسات انتفاعی غیر تجارتی می نامند و ثبت آن ها در بعضی موارد محتاج مجوز می باشد.
2-موسساتی که موسسین آن ها قصد جلب منفعت و تقسیم بین خود را ندارند،اینگونه موسسات را موسسه غیر انتفاعی می نامند و بایستی قبل از ثبت،مجوز از نیروی انتظامی دریافت نمایند.
ثبت موسسات و تشکیلات غیر تجارتی که در خارج از کشور به ثبت رسیده تاجر سهام است فقط در تهران در اداره ثبت شرکت ها به عمل خواهد آمد.
اشخاص حقوقی موضوع حقوق عمومی
1-دولت و تشکیلات و موسسات دولتی مستقل:
این موسسات بصورت شرکت تشکیل نمی شوند و علیرغم آنکه به فعالیت و کارهایی چون ساخت اسلحه یا کشتی های جنگی می پردازند،از آن جا که هدف از آن سود بردن نمی باشد بلکه ناشی از مسئولیت مدیریتی و حاکمیت کشور تلقی می شود،تاجر محسوب نمی شوند.
2-شرکت های دولتی:
با توجه به مفاد ماده 300 ل.ا.ق.ت می توان گفت:شرکت های دولتی تا آن جا که در اساسنامه شان قید نشده باشد،شکل شرکت های سهامی را دارند.بنابراین به استناد ماده 2 ل.ا.ق.ت بازرگانی تلقی می شوند. اعم از اینکه از ابتدا دولت آن را تشکیل داده باشد (مثل شرکت ملی نفت ایران)یا بر اثر ملی شدن تمام سهام آن به دولت انتقال داده شده باشد(مثل بانک ها)

طبق ماده ی 4 قانون محاسبات عمومی کشور، شرکت دولتی واحد سازمانی مشخص است که با اجازه قانونی به صورت شرکت ایجاد می شود و یا به حکم قانون و یا دادگاه صالح،ملی شده یا مصادره گردیده و به عنوان شرکت دولتی شناخته شده باشد و بیش از 50 درصد سرمایه آن متعلق به دولت می باشد. هر شرکت تجارتی که از طریق سرمایه گذاری شرکت های دولتی ایجاد شود، مادام که بیش از 50 درصد سهام آن متعلق به شرکت دولتی است،شرکت دولتی تلقی می شود.

کارا ثبت ارائه دهنده ی بهترین ها در امور ثبتی 88880006-021
اعتماد و رضایت شما اعتبار ماست.

آیا تاجر روس مالک دیجی کالا است؟

مدتی قبل یکی از کارشناسان بخش فارسی صدای آمریکا ضمن توییتی ادعا کرده بود که ولادیمیر پوتانین، کارآفرین، بازرگان و مالک شرکت «اینترروس» سرمایه گذار دیجی کالا است. حالا مدیر عامل این شرکت به شایعات فضای مجازی پاسخ گفته و اعلام کرده این فرد، سهامدار دیجی کالا نیست.

حمید محمدی در رشته توییتی ضمن تکذیب این خبر نوشت: «ولادیمیر آلگوویچ پوتانین، سهامدار دیجی ‌کالا نیست. ‌سهامداران دیجی‌ کالا: ۱- بنیان ‌گذاران (حمید و سعید محمدی) ۲- شرکت سرمایه ‌گذاری ایرانی سرآوا پارس ۳- صندوق سرمایه ‌گذاری اروپایی (IIIC) 4- ده‌ ها نفر از افراد کلیدی دیجی‌ کالا (IIIC متشکل از چند شرکت سرمایه ‌گذاری اروپایی است.)»

محمدی در ادامه ی رشته توییت خود می نویسد: «یکی از سرمایه‌ گذاران IIIC شرکت سوئدی پامگرانت‌ است. پامگرانت سهامی عام و سهام آن تحت نظارت سازمان بورس سوئد است. در نتیجه هر شرکت یا فردی، طبق مقررات این کشور (با بررسی صلاحیت سرمایه ‌گذاران یا مشمول نبودن آن‌ ها در تحریم) می‌ تواند سهام این شرکت را خریداری یا نگه‌ داری کند.»

حمید محمدی ادامه می تاجر سهام دهد: «طبق اطلاعات موجود، پوتانین مالک ‌اینترروس است و یکی از صندوق‌ های اینترروس به نام وینترز کپیتال در گذشته یکی از سهامداران خرد پامگرانت بوده است. بر طبق اطلاعاتی که ما دریافت کردیم وینترز کپیتال دیگر سهامدار پامگرانت نیست. بنابراین پوتانین حتی به طور غیر مستقیم هم سهامدار یکی از سرمایه‌ گذاران اروپایی که به صورت غیر مستقیم در دیجی ‌کالا سهام دارد، نیست. این ها اطلاعاتی بود که لازم می ‌دانستیم شفاف اعلام کنیم و پیش از این هم چند مرتبه اعلام کرده بودیم.»

وی در پایان می نویسد: «اما نکته‌ عجیب برای من، تلاش افراد و گروه هایی است که در هر بحرانی تلاش می‌ کنند هر جور شده اکوسیستم استارت ‌آپی کشور را میان جریان ‌های سیاسی داخلی و خارجی بکشند؛ از بحران کرونا و توزیع ماسک تا حمله روسیه به اوکراین! چرا؟ و به چه هدفی؟»

این شایعه از کجا آب می خورد؟

در سال ۹۴ موضوع رابطه این سرمایه گذار روس و دیجی کالا در برخی رسانه ها مطرح و همان زمان هم تکذیب شد. منشأ اصلی خبر، روزنامه ای روسی بود که به خاطر خرید بخشی از سهام شرکت پامگرانت که در دیجی کالا سرمایه گذاری کرده بود، آن را سرمایه گذاری در این شرکت عنوان کرده بودند.

حالا که به گفته ی مدیر عامل دیجی کالا، این شرکت حتی از جمع سرمایه گذاران خُرد پامگرانت نیز خارج شده، معلوم نیست چرا در جریان کشمکش روسیه و اوکراین این خبر بازنشر شده است.

لازم به ذکر است مدتی قبل نیز شبکه ایران اینترنشنال در یک گزارش با عنوان «پشت دو چهره جوان دیجی کالا چه کسانی هستند؟» این شرکت را وابسته به حاکمیت معرفی کرده بود. مدیر عامل دیجی کالا همان زمان به این گزارش واکنش نشان داده و توییت زده بود: «دیجی‌ کالا نه کارگزار حکومت است نه عامل نفوذ بیگانه.»

سفر ده‌ها تاجر و مخترع تکنولوژی اسرائیلی به عربستان

رسانه‌های اسرائیلی از سفر ده‌ها تاجر و مبتکر تکنولوژی به عربستان برای مذاکرات درباره سرمایه‌گذاری‌های عربستان در شرکت‌ها و صندوق‌های سرمایه‌گذاری اسرائیل خبر دادند.

به گزارش ایسنا، سایت روزنامه تایمز اسرائیل به نقل از گزارش روزنامه اقتصادی گلوبس اعلام کرد: ده‌ها تاجر و مخترع تکنولوژی با ویزای اسرائیل وارد عربستان شده‌اند. روابط دیپلماتیک رسمی میان اسرائیل و عربستان نیست اما روابط محرمانه در سال‌های اخیر بهبود یافته است. محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان معتقد است که اسرائیل یک شریک استراتژیک در جنگ علیه نفوذ ایران در منطقه است. عربستان از امضای توافق‌های ابراهیم(توافق‌های عادی سازی روابط میان اسرائیل و کشورهای عربی) امتناع می‌کند اما به نظر می‌رسد که ریاض به بحرین برای پیوستن به این توافق‌ها چراغ سبز داده بود.

این روزنامه اعلام کرد: بعد از امضای توافق‌ها روابط شاهد تحرکاتی است. عربستان به شرکت‌های هواپیمایی اسرائیل اجازه داده که از حریم هوایی‌اش برای پرواز به امارات و بحرین استفاده کنند. از آن زمان توافق‌نامه‌هایی در بخش غیرنظامی و دفاعی میان اسرائیلی‌ها و عربستانی‌ها در کشورهای اروپایی و کشورهای دیگر امضا شده که از جمله آن معامله میلیون‌ها دلاری در بخش تکنولوژی کشاورزی و معامله تکنولوژی آب است. مسئولان عربستانی از نزدیک این دو معامله را پیگیری کردند.

در این گزارش آمده است: تجار اسرائیلی از چند ماه پیش با ویزای اختصاصی با دعوت نهادهای عربستانی به این کشور سفر می‌کنند. تجار به ریاض و شهر نیوم سفر کرده‌اند. عربستانی‌ها به راهکارهای پزشکی اسرائیلی و تکنولوژی بهداشتی و تولیدات اسرائیلی توجه دارند.

این گزارش چند هفته بعد از انتشار اخباری درباره قصد عربستان برای اختصاص میلیون‌ها دلار برای سرمایه‌گذاری در شرکت‌های تکنولوژی اسرائیل از طریق شرکت‌های سهام خصوصی جدید که مالک آن جارد کوشنر، داماد و مشاور دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا است، منتشر شده است.

همچنین روزنامه یسرائیل هیوم اعلام کرد که تعدادی از مسئولان اسرائیلی طی ۱۰ سال اخیر به عربستان سفر کرده‌اند که از جمله آن‌ها بنی گانتس، وزیر جنگ کنونی اسرائیل، تامیر فردو و یوسی کوهن، رؤسای سابق موساد و مئیر بن شبات، رئیس سابق شورای امنیت داخلی اسرائیل هستند که به صورت محرمانه به اراضی اشغالی سفر کرده بودند.

همچنین روزنامه هاآرتص اعلام کرد که اسرائیل بنا به درخواست عربستان درحال بررسی تغییر توافق کلیات نظارت بین المللی در جزایر تیران و صنافیر است.

این روزنامه به نقل از منابع آگاه از تماس‌هایی که طی هفته‌های اخیر میان دو طرف با نظارت آمریکا صورت گرفته است، اعلام کرد: در صورتی که دو طرف به توافق‌هایی درباره این موضوع دست یافتند این اولین تاجر سهام توافق علنی میان دو طرف خواهد بود و اسرائیل امیدوار است توافق‌های بیشتری صورت گیرد. با این حال به نظر می‌رسد عربستانی‌ها درحال حاضر تمایلی به روابط رسمی با اسرائیل ندارند. راه به سمت عادی سازی روابط همچنان طولانی است.